FlumeRide is Lisebergs variant op de klassieke boomstambaan en verdient met meer dan vijftig dienstjaren ook de status van parkklassieker. Het station van de attractie bevindt zich in het zuiden van het park. De attractie volgt van daaruit de natuurlijke hoogteverschillen in het park en is daarmee een zeldzaam voorbeeld van een terreinboomstambaan. De aankleding van de attractie is spartaans, maar wat FlumeRide aan decor ontbreekt maakt het goed met interactie met andere attracties. De waterbaan kruist zowel
Lisebergbanan als
Helix meerdere keren. Liseberg liet ook de kans niet onbenut om de
jubileumachtbaan voor haar 100-jarig bestaan te laten kruisen met de jubileumwaterbaan die het 50 jaar eerder opende.
Waar in onze contreien dit attractietype veelal werd opgeleverd door het Duitse Mack Rides of het Zwitserse Intamin, is de versie in Göteborg van de hand van het Amerikaanse Arrow. Om de capaciteit hoog te houden, zonder bezoekers door opgelegde haast en spoed in het ongeluk te storten ontwierpen zij een dubbel laadstation. Daarbij worden afwisselend boten van de ene en de andere zijde in de baan gestuurd.
BOUW & OPENING
De plannen voor een boomstambaan dateren van 1971, toen de toenmalige CEO Olof Calderon voorstelde dit attractietype te bouwen voor het vijftigjarig jubileum van het park. Na een prospectie door afgevaardigden van bouwer Arrow werden de bouwkosten op 3-5 miljoen Zweedse kronen geschat. Liseberg werkte tegen februari 1972 met een eigen architect een voorstel uit waar ook Arrow zijn zegen over gaf.
Voor de constructie van de baan werd het reuzenrad Pariserhjulet verplaatst naar de locatie van een racetrack in het bovenpark. De racetrack zelf werd gesloopt, wat een besparing opleverde van 50 000 kronen ten opzichte van de attractie opnieuw op te bouwen. Ook enkele andere attracties ondergingen een gelijkaardig lot. Ondanks deze besparingen liepen de kosten al snel op boven de 7 miljoen kronen. Het oplopende investeringsbedrag was te wijten aan de hoge kosten die verbonden waren met de moeilijke constructie op oneffen terrein. Daarnaast vroeg het management ook om het inbouwen van extra maatregelen om de veiligheid en capaciteit van de attractie te verbeteren.
In juni 1972 viel de CEO uit door ziekte, waardoor het project verder moest afgehandeld worden door Boris Ljunman, die gelukkig als projectmanager al intens bij het project betrokken was. Het werd een race tegen de klok om de jubileumattractie tijdig te kunnen opleveren. Toen bleek dat de in Finland bestelde pompen vertraging hadden, liet Ljungman weten dat het project mogelijk niet op tijd zou afgewerkt zijn, er werd overwogen om het jubileumboekje aan te passen. Uiteindelijk kwamen de pompen toch nog op de proppen en kon Liseberg zijn attractie presenteren bij de seizoensstart op 25 april 1973. Het investeringsbedrag was tegen die tijd ontspoord tot 8 miljoen kronen. Dat is 60% meer dan het maximale bedrag dat oorspronkelijk geraamd werd en bijna het driedubbele bedrag van het geschatte minimum.
TRIVIA
- Per minuut stroomt er 90 000 liter water door de attractie. Dat is 5,4 miljoen liter per uur.
- Aanvankelijk werd er personeel ingezet om de baan te surveilleren. Er was een controlepost bij de tweede lift en één voor elke afdaling. In 1977 werden die vervangen door een controletoren met camerabeelden.
- Op 25 september 1977 kende FlumeRide een schuimincidentje. Enkele studenten hadden een mengsel van shampoo en waspoeder in het water gegooid, waardoor een gigantische hoeveelheid schuim werd gemaakt. Vier boomstammen liepen onder, en inzittende werden overspoeld met water en schuim. Aansluitend liepen ook andere boomstammen vast en blokkeerde het veiligheidssysteem. Uiteindelijk raakte niemand gewond, maar de situatie had anders kunnen aflopen. Liseberg claimde een schade van 29 000 kronen, maar trof uiteindelijk een minnelijke schikking voor 10 000 kronen.
-Op 8 oktober 2006 vond een ongeval plaats bij de attractie. Een vrouw geraakte in paniek bij de afdalingen en klampte zich vast aan de reling, terwijl haar boot zonder haar vertrok. Uiteindelijk verloor ze haar grip waarna ze bootloos naar beneden denderde in de vaargeul. Daar werd ze nog geraakt door twee boomstammen die volgden op de hare. Desalniettemin overleefde de vrouw het incident zonder langdurige gevolgen.