<-- Vorige pagina

Sedert we naar Luxor gegaan waren en vandaar naar de opgravingssite, had ik hem niet meer gezien en ik dacht dat we van hem af waren.  En dus dacht ik niet meer aan hem.

Maar door een eigenaardig toeval, net toen we op het punt stonden de eerste deur naar de eerste nieuwe kamer te openen, verscheen hij en herhaalde hij zijn waarschuwingen over Seth met zijn legioenen levende dode slaven.  Niet alleen maakte dit mij behoorlijk kwaad, omdat daardoor heel wat plaatselijke gravers het hazenpad kozen, het ontnam me tevens alle moed.

Het waren precies dezelfde woorden als de op een god gelijkende reus uit mijn nachtmerries had uitgesproken.  Toeval ?
Toen ik op hem toeliep, wierp hij een pakje naar mij met de woorden dat het een Ankhinator was en dat alleen dat pakje mij tegen de krachten van chaos en duisternis kon beschermen.  Toen hij verdwenen was, opende ik het pakje en vond iets wat op een pistool leek.  Ik schrijf "leek", omdat het wel de greep van een pistool had, maar geen loop zoals te verwachten was.  Het bovendeel was uit steen gesneden in de vorm van een Ankh -een oud Egyptisch symbool voor het eeuwige leven.  Ik ben geen bijgelovig man, maar ik was van plan het bij de hand te houden wanneer ik het graf inging.

--> Vervolg