<-- Vorige pagina

Nazeer de ziener en de kracht van Ankh

Toen ik de loopbrug afliep van het schip dat ons naar Egypte bracht, werd ik door een zonderlinge oude man benaderd.  Ik dacht dat hij een bedelaar was en dus gaf ik hem een paar muntstukken, zodat hij weg zou gaan en me alleen zou laten.  In plaats van zoals verwacht het geld aan te nemen, dat ik hem zo vriendelijk aangeboden had, klopte hij het geld uit mijn hand en riep hij mij een verwensing in het Arabisch toe!

Toen zei hij iets hoogst merkwaardigs tegen me...  In plaats van me in zijn land te verwelkomen, verzocht hij me dringend rechtsomkeer te maken, en wel op staande voet!  Hij waarschuwde me dat indien ik van plan was het graf van Toetanchamon binnen te dringen, ik zeker de wrok van Seth zou oproepen en de levende nachtmerries van de vloek weer zou wakker maken die, zo beklemtoonde hij, maar al te echt waren! 
Daarop liep hij weg, nog voor ik kon antwoorden.
Pas toen ik terug op mijn hotelkamer was en over zijn woorden zat na te denken, drong het tot mij door.  Hoe wist hij dat ik Xavier Gaudet was en het graf van Toetanchamon ging bezoeken ?

Ik zag hem nog enkele keren op de markten van Caïro en ik verdacht hem ervan mij te volgen.  Toen ik mijn gids Ibrahim om uitleg vroeg, keek hij weg en weigerde hij een antwoord te geven.  Later ben ik erachter gekomen dat hij Nazeer heet.  Blijkbaar zijn de plaatselijke inwoners hem als een mysticus of een ziener.

--> Vervolg