<-- Vorige

Ik vluchtte weg van dit verbijsterende tafereel.  Een beetje verder belandde ik in een indrukwekkende kamer, helemaal versierd met grote stenen beelden.  Beide kanten boden een ongelooflijke aanblik.  Eerst dacht ik dat het vreemde groene vervormde miniatuurvormen waren.  Pas toen mijn ogen gewend raakten aan het schaarse licht stelde ik met afgrijzen vast dat het in feite groene, gloeiende geraamten waren.

Erger nog, het waren de geraamten van de verdwenen wetenschappers naar wie ik op zoek was.  Ze waren pas ter plekke verzengd en bevroren door dezelfde kracht die de vrouw in de vorige kamer getroffen had.

Toen ik opkeek, kwam ik oog in oog te staan met de kwelgeest van mijn nachtmerries - SETH, de god van chaos en duisternis !

Een reuzegroot beeld van het opperste kwaad.  Opeens begon het juweel bovenaan de kolossale staf, die hij in zijn hand hield, met een groene vlam te branden.

Het was niet te geloven, maar het beeld begon te bewegen en sprak de vloek van Seth over mij uit.  De Ankh die ik vasthield begon te trillen.  Nog voor Seth de kans zag om ook mijn in zo'n groen, gloeiend geraamte te veranderen, dook ik weg in een gat in de muur, achternagezeten door het vreselijke groene vuur van Seth en zijn razend gebrul.
Halsoverkop rende ik naar onbekende uithoeken van het graf.

Ik had geen keuze, ik moest terug langs Seth en zijn groene vuur, de uitgang was hoe dan ook geblokkeerd.  Ik was volkomen verdwaald in het pandemonium van de wraak van Seth.  Eenwaal was ik aan hem ontkomen, maar ik was eran overtuigd dat ik het laatste van hem nog niet gezien had, noch van zijn macht.

--> Vervolg