Auteur: Indy Verhoeven - Gepubliceerd: 15 Jun 23, 18:13

Onlangs opende in Bobbejaanland Terra Magma, de vernieuwde versie van de iconische Indiana River. Afgelopen winter werd de volledige attractie grondig onder handen genomen, waarbij zowel de decoratie als de technologie achter de attractie quasi volledig vernieuwd werd. Reden genoeg voor een tripje naar Lichtaart.

Vorig jaar maakte Bobbejaanland bekend dat het de overdekte wildwaterbaan Indiana River een grondige renovatie zou geven, inclusief een herthematisatie. Bezoekers konden via een enquête hun mening geven over enkele mogelijke nieuwe thema's, en zo mee beslissen over wat het nieuwe thema van de attractie zou worden. Op een speciale avond vorig jaar in september, die zowel een feestavond was om de dertigste verjaardag van Indiana River te vieren, maar tegelijkertijd ook een soort van afscheidsfeestje was, werd bekend gemaakt dat de attractie een vulkaanthema zou krijgen. Toen gebruikte men "Mystery Volcano"  als werknaam. Begin dit jaar kwam het park met meer details naar buiten, en werd ook de naam voor de vernieuwde attractie bekend gemaakt: Terra Magma.

Het verhaal

Bezoekers die zich aan Terra Magma wagen, maken een tocht naar een mysterieuze vulkaan. Onderweg naar de vulkaan komen bezoekers onder meer een vissersdorpje en enkele watervallen tegen, maar je komt ook in een storm terecht en je komt ook een zeemonster en enkele reusachtige vleesetende planten tegen. Om dit allemaal te realiseren, maakt Bobbejaanland gebruik van zowel fysieke decors, maar ook van projecties en andere effecten. Hiervoor werkte het park samen met KCC Entertainment Design, Kabuki Brandmakers en Shape. Niet enkel de decoratie werd vernieuwd, maar ook het volledige besturingssysteem achter de attractie zelf werd volledig vernieuwd en gemoderniseerd. De totale investering bedraagt ongeveer 3 miljoen euro. Het is uiteindelijk de bedoeling om het hele gebied van Oki Doki tot aan de Wildwaterbaan aan te pakken en zo één groter themagebied te vormen: Mystery Bay.

De wachtrij en het station

De wachtrij ligt nog steeds op dezelfde plek zoals ze vroeger lag: ze begint naast het gebouw en je loopt dan via een hellend stuk naar binnen. Men heeft er voor gekozen om het gebouw waarin de attractie huisvest niet te herschilderen, maar om er een doek te hangen die het gebouw verbergt. In het buitengedeelte van de wachtrij heb je langs de ene kant natuurlijk het gebouw van de attractie waar men allerlei façades van kleine vissershuisjes en dergelijke tegen heeft gebouwd, en langs de andere kant heb je het strand waar men wat extra decoratie heeft geplaatst. Dit gedeelte van de wachtrij ziet er, samen met de rest van de zone rondom de attractie, oprecht goed uit en geeft ons verwachtingen voor de rest van de attractie.

Helaas is het buitengedeelte ook meteen het mooiste deel van de wachtrij. Wanneer je naar binnen gaat, merk je meteen dat de aankleding wat minder is. Bij het hellend stuk heeft men er voor gekozen om houten planken tegen de muren te timmeren, zodat de betonnen wanden van deze gang niet meer zichtbaar worden. Wanneer we dan een bocht van 90° naar rechts maken en het echte gebouw binnengaan, bevinden we ons plots in een mijngang. Wat hier meteen opvalt, is dat men nog enkele rotsen van de originele Indiana River heeft behouden. Meer nog, men heeft deze niet eens opgeknapt, waardoor er zoals de afgelopen jaren enkele grote beschadigingen zichtbaar zijn. Op enkele plaatsen bijvoorbeeld is het piepschuim dat in de rotsen verwerkt zit duidelijk zichtbaar. Jammer, dit had echt beter gekund. Vroeger had je in de wachtrij ook een uitzicht over het vijvertje en de laatste drop. Nu heeft men er voor gekozen om de wachtrij volledig dicht te maken en er een mijngang van de maken. Helaas vind je hier ook geen echte rotsen, maar doen geschilderde houten panelen dienst als tunnelwand, waardoor er in de wachtrij weinig te beleven valt.

Het station is zoals het binnengedeelte van de wachtrij over het algemeen vrij donker, en ook relatief kaal vergeleken met dat van Indiana River. Boven het in- en uitstapgedeelte hangt een soort van doek waarop een sterrenhemel zichtbaar is, waar tevens ook enkele nepplanten aan bevestigd zijn. Aan de overkant van de vaargeul is ook nog een huisje zichtbaar, en tot slot heeft het operatorhok ook nog wat aankleding gekregen zodat het in het thema van Terra Magma past.

De rit

Nadat je in een bootje ingestapt bent, kom je vrijwel direct in een donkere zone terecht, waar het verhaal achter de attractie nog eens wordt uitgelegd aan de hand van oplichtende tekeningen op de muur. Nadat we onder een waterval (die gelukkig net op tijd stopte met lopen) gevaren zijn, gaan we de eerste lift op. Na de eerste afdaling komen we terecht in een klein vissersdorpje. Veel tijd om alles hier te bekijken is er niet, want voor we het beseffen zitten we plots in het midden van een storm op zee. In dit gedeelte van de attractie wordt er vooral gebruik gemaakt van projecties en minder van fysieke decors. Wat wel opvalt, is een ronddraaiend decorstuk dat een tornado moet voorstellen, waardoor het moet lijken alsof je net naast een tornado op zee voorbij vaart.

Wanneer we bij de tweede lift voorbijkomen, is de rust weergekeerd en zien we een witte lamp voor ons hangen, wat de maan moet voorstellen. Verder is er in deze scène nog maar weinig te zien, want meer verlichting is niet aanwezig. De muren hier zijn net zoals in de wachtrij houten panelen waar dingen op geschilderd zijn. Alleen is het hier zo donker dat je jammer genoeg niet kan zien wat er op de muren geschilderd is. Na de tweede afdaling zitten we plots in een soort van oerwoud, waar enkele reusachtige planten staan, en we zelfs aangevallen worden door een of ander wild beest.

Na nog eens onder een waterval doorheen te varen, die trouwens niet altijd even goed werkt, komen we eindelijk aan in de vulkaan, waar we meteen de derde en laatste liftheuvel opgaan. Helaas zijn niet net zoals op de tweede liftheuvel hier amper fysieke decoraties aanwezig en zijn de muren beschilderde panelen. Wanneer we aan de top van de vulkaan komen, barst de vulkaan uit, en duiken we naar benden. In de splashzone zijn opnieuw enkele fysieke decoratiestukken aanwezig, maar opnieuw krijg je amper de kans om deze te bekijken, enerzijds omdat je hier zo snel voorbij vaart dat je de tijd gewoonweg niet hebt en anderzijds omdat je door de flits van de camera voor de souvenirfoto's verblind wordt. We varen nog voorbij een vissershuisje en dan komen we alweer aan in het station.

Het verdict

Langs de buitenkant ziet Terra Magma er goed uit, maar eens je binnen bent merk je dat Bobbejaanland het niveau van buiten niet naar binnen heeft getrokken. Vaak zijn de muren gewoon twee dimensionale houten panelen waar dan iets op geschilderd is. Tijdens de rit wordt er gebruik gemaakt van zowel fysieke decors en projecties. De decors zien er op het eerste zicht wel goed uit, maar vaak vaar je er zo snel voorbij dat je deze niet goed kan bekijken, wat best wel jammer is. Verder is de attractie op sommige plaatsen nog te donker en te kaal. Op sommige plekken, bijvoorbeeld de tweede lift, merk je duidelijk dat de attractie nog niet af is, omdat men geen tijd meer had of geen budget meer. Wij hopen dat dit de komende tijd nog verder wordt aangepakt. Hopelijk beseffen Bobbejaanland en hun eigenaar Parques Reunidos dit ook en verbeteren ze Terra Magma nog in de (nabije) toekomst, want nadat wij hem voor de eerste keer gedaan hebben voelen we ons geneigd om te zeggen dat Indiana River op bepaalde aspecten beter was, ook al was deze attractie vorig jaar al 30 jaar oud en waren veel van de decors echt op.

De renovatie van Indiana River naar Terra Magma heeft tenslotte ook nog een nefast effect op de capaciteit van de attractie. Zo worden er nu minder boten gebruikt dan vroeger, en de schijf in het station draait nu ook trager, waardoor de capaciteit van de attractie flink naar beneden is gegaan. Voeg daar dan ook nog een Speedy Pass rij aan toe, en voor dat je het goed en wel beseft sta je net zoals ons op een rustige dag al bijna 30 minuten in de rij voor Terra Magma.

Wie in de nabije toekomst niet direct de weg naar het Plezantste Land vindt, kan hieronder een virtueel bezoek brengen aan Terra Magma:

Tekst en foto's: © Indy Verhoeven - Pretparken.be