<-- Vorige pagina

In het begin lachte ik met zulke legenden, maar na zoveel slapeloze nachten was ik het mezelf verplicht om meer te weten te komen over de vloek

Lord Carnarvon (de sponsor van Carter bij de eerste opgraving) stierf op 5 april 1923, slechts 7 weken na de officiële opening van de grafkamer.  Op het moment van zijn dood gingen alle lichten in Caïro uit.  Thuis, op het Engelse landgoed van Carnarvon, begon zijn hond Susie te janken, waarna hij stierf.
Dat alles gebeurde slechts een paar weken na de waarschuwing van Mari Corelli dat de gevolgen verschrikkelijk zouden zijn voor al wie het waagde het verzegelde graf te betreden.

Zelfs de befaamde Conan Doyle, vader van Sherlock Holmes, wees erop dat de dood van Carnarvon het resultaat was van de "vloek van de farao".  Amper vijf maanden na de dood van Carnarvon stierf zijn jongere broer.

Ik vond een krantenartikel waarin zelfs een vertaling stond van de vloek die in hiërogliefen boven de ingang van het graf geschreven was: "Zij die dit heilig graf betreden, zullen snel het bezoek krijgen van de vleugels des doods."

Een andere inscriptie, gevonden op een lijkvaas van Anoebis in de schatkamer van het graf, vermeldde "Ik ben het die het zand belet de heilige kamer op te slokken.  Ik ben de beschermer van de overledenen."
Volgens andere vertalingen gaat de tekst echter verder: "en ik zal wie de drempel overschrijdt naar de heilige vertrekken van de koninklijke eeuwig levende heerser, doden."

--> Vervolg