Achtbanen zijn nog steeds één van de meest populaire attracties in een park. De basistechniek achter zo’n achtbaan lijkt zeer eenvoudig, maar toch moet met veel aspecten rekening gehouden worden. Eén van de belangrijkste zaken, die een ritervaring goed of slecht kunnen maken, zijn ongetwijfeld de treintjes, en meer bepaald de wieltjes van een achtbaan.


Er bestaan drie soorten wielen op een achtbaantrein (zie tevens voorbeeld X.95 trein): 

- running wheels:
Dit zijn de wieltjes boven het spoor. Hierop rijdt de trein dus.

- sidefriction wheels: 
De wieltjes naast het spoor die ervoor zorgen dat de trein op de baan blijft bij het maken van een bocht. Bij de meeste spoortypes zitten deze aan de buitenkant van het spoor, bij sommige spoortypes aan de binnenkant.

- up-stop wheels: 
De wieltjes onder het spoor die ervoor zorgen dat de trein op de baan blijft bij een inversie of een heuvel met negatieve G-krachten.


Om de achtbaanrit zo soepel mogelijk te laten verlopen moeten de sidefriction en up-stop wheels tegen het spoor zitten. Na enige tijd slijten de wielen wel af waardoor de baan veel minder soepel wordt. Om dit te vermijden moeten de wielen regelmatig vervangen worden, wat een zeer dure kost is aan het pretpark. De Zwitserse achtbaanbouwer Bolliger & Mabillard plaatst veren op de sidefriction wheels die ervoor zorgen dat de wielen steviger tegen de baan zitten wat hun achtbanen zeer comfortabel maakt maar ook de kostprijs sterk verhoogt. 

Achtbanen zijn zeker niet de enige pretparkattracties die wieltjes bezitten. Uiteraard hebben alle “rondritattracties” wielen onderaan, maar ook logflumes (boomstamboten) en Shoot-the-Chute’s (grote platte boten) hebben running wheels en sidefriction wheels. De running wheels raken wel enkel de bodem van het kanaal tijdens de afdalingen. De sidefriction wheels zitten bij boten aan de buitenkant en zorgen ervoor dat de boten soepel door de bochten van het kanaal gaan.

Tekst: Joris Pieters
Foto's Copyright: Gerstlauer, ThemeParkVision, Peter Van Genechten