Wat is het toch altijd aangenaam om je te zitten vergapen aan mooie parken, knappe rides, flitsende actie... het internet biedt er steeds meer en meer van. En dat is een goeie zaak.
Natuurlijk zijn er ook mensen die die zaken maken, fotograferen en filmen. Zij zorgen er dus eigenlijk voor dat de beelden en de sensatie en de pracht van een park op het internet terecht komen en de bewondering van mensen kunnen wegdragen. Mensen kunnen zo zelfs overtuigd geraken om al die zaken eens van nabij te gaan bekijken en een bezoekje aan dat park te brengen.

Ik stel me de laatste tijd dan ook meer en meer de vraag waarom amateurfotografen, zoals ikzelf, en amateur-filmers steeds meer op een bijna altijd meer dan korte en onbeleefde manier worden verboden om foto's te nemen of om te filmen.

Ik heb het meegemaakt in MovieWorld Germany waar ik van de parking werd weggejaagd omdat ik foto's stond te nemen van Lethal Weapon, in UMPA waar ik in het station een foto wou nemen van de trein van Dragon Kahn, ook in UMPA waar ik een foto wou nemen in het station van Stampida, in het station van Space Invaders in Blackpool, in het station van The Big One in Blackpool, Tren Bravo en Alucinakis in Terra Mìtica... en zo kan ik nog een hele tijd doorgaan. En onlangs hoorde ik dat een klein prulparkje zoals Adventure Island in Southend, Engeland zelfs al het filmen en fotograferen verbiedt! En er zijn ook steeds meer en meer parken die je misschien niets verbieden maar die je dan wel meer dan vies bekijken.

Waarom doen parken dat? Welk nut halen zij hieruit? In mijn opzicht geen enkel. Zeker omdat je ziet dat er parken zijn die wél bereid zijn om te laten fotograferen zoals een Phantasialand waar de ride-operator van Temple of The Night Hawk me zelfs hielp of Gulliver's World waar de ride-operator me goeie hoeken aanwees om vanuit te fotograferen en me daar ook toeliet.


Welke argumenten halen parken aan?

- "Voor je eigen veiligheid en die van andere bezoekers is het verboden". Ok, hier kan ik me bij neerleggen als we het hebben over het meenemen van camera's en cams IN een ride. Maar in een wachtrij, een station of gewoon op de wandelpaden van de attractie toch niet. En dan is er nog een verschil tussen een zware camera of een wegwerptoestelletje van plastic.

- Parken zeggen dat ze zelf wel de nodige foto's voorzien op hun website of in hun (betaal-)brochures. Dit vind ik nog zo'n nonsens-redenering. Het foto-aanbod op hun sites en in folders is meeeer dan beperkt, plus veel te duur. Kleine foto's, foto's van rides die nog niet eens in hun park staan en van sommige rides zelfs helemaal niks. Mensen willen vaak ruimere en bredere info over een park en zijn attracties dan die enkele blitse promo-foto's die het park zelf laat maken. 

- Parken zeggen dat het gaat om een industrieel geheim. Laat ons alstublieft niet lachen, beste parken. Als er qua industrieel geheim iets kan foutlopen dan is dat op het moment en op het niveau van het contracteren. Als een park begint te bouwen weten velen allang wat er komt en van wie het komt. De vrachtbrieven op de leveringen of inside-information is allang voor op wat parken nog angstvallig willen verborgen houden. En zeker dan die kleine parken hebben toch ab-so-luut niks te verbergen. Beetje knullig argument vind ik.

- Flitsen wordt vaak gevreesd omdat het storend overkomt. Dit is nog een argument dat ik kan begrijpen. Zeker bij shows en indoor-rides. Maar toch niet in een wachtrij of in een station; if you please. En het is toch ook niet alsof we in een kunstgalerij of een prehistorsiche grot zijn waar de schilderijen of de muurchilderingen lijden onder het licht van de flits.

- Parken hebben schrik dat er met die niet-geautoriseerde foto's winst gemaakt gaat worden. Winst die anders door het park zou kunnen worden gemaakt. Winst die parken zouden kunnen maken door hun eigenfoto's te gebruiken en te verkopen in de vorm van boeken en merchandise... Maar toch doen die parken het niet. Er is vraag naar foto's van parken en hun rides en de parken antwoorden daar niet op. Dan is het toch niet zo vreemd dat particulieren zelf een paar foto's gaan nemen. En alsof een particulier daar winst mee zal maken. As if. Het is een park dat de winst zal maken. Door de meerdere foto's die toegankelijk zijn voor het publiek krijgen ze een ruimer beeld van het park en de attracties en kunnen ze alleen maar overtuigd worden om het park te bezoeken.
Je wordt raar bekeken in een park als je 20 foto's neemt van een achtbaan en ze denken direct dat dat voor ik weet niet wat allemaal zal dienen. Parken vergeten dat er ook zoiets bestaat als fans en hobby-isten. Als je naar een vliegmeeting, een beurs of een oldtimertreffen gaat worden er van één en dezelfde auto ook vaak tientallen foto's gemaakt; gewoon door mensen voor wie dat een hobby is. Dat parken dat niet inzien is voor een deel een miskenning van hun eigen publiek. Immers, een deel van hun publiek zijn echte fans van die rides en attracties.

- Dan is er dan ook nog de regelgeving die onduidelijk, vaag en meer dan eens heel sterk te wensen overlaat. Nergens bordjes of zo dat je niet mag fotograferen, ook niet aan de parkingang. Maar als je dan wil fotograferen krijg je wel vies het deksel op de neus. Er bestaat zoiets als een universeel aanvaard juridisch principe dat zegt dat je niets verkeerd kan doen als je niet wist dat wat je deed verkeerd was. En als je dan gewezen wordt op het feit dat je niet mag fotograferen, dan wordt er ook geen motivatie bijgegeven."Gewoon omdat het niet mag." Ik mag van een park toch wel verwachten dat ze me op een volwassen manier benaderen en me alleszins bij zulk een verbod ietwat staving en motivering verstrekken en geen waarom-daarom-antwoord geven.


Mijn ganse betoog is erop gericht om duidelijk en openlijk aan de parken eens de vraag stellen omtrent niet alleen een correcte maar vooral een faire regelgeving.
Ze hebben het recht om het verbod van fotograferen en filmen op te leggen want het gaat om een privé-domein waar je door de directie - tegen betaling van een prijs - toegelaten bent; je hebt je te houden aan het parkreglement.
Maar is dat verbod of het misprijzen dat je steeds meer en meer ziet een faire regeling? In mijn ogen niet. 
Mensen gaan een dagje uit en willen een paar souvenir-foto's. Dan moet je alweer opletten waar je gaat staan. Je zou maar eens een attractie op de achtergrond hebben, om het ietwat karikaturaal voor te stellen. Fans die zich wat willen documenteren op een niveau dat het park zelf niet biedt worden eveneens in de kou gezet.

Welk park kan mij een eerlijk en gefundeerd antwoord geven?
En wat vinden jullie?

We zullen maar niet tellen zeker hoe vaak de Eifeltoren of het Collosseum al op een foto staat terwijl daar ook postkaarten van worden verkocht.

Say Cheeeeese!


Reageren kan steeds in ons forum

Tekst: Rik Engelen