Doorgaans zijn we niet de eerste om een parktrein aan te raden, maar als het museumstuk is zoals die van Blackpool Pleasure beach, liggen de kaarten anders. De parktrein doorloopt een circuit van meer dan een kilometer spoorwegen, waarbij de treinen meestal enkel halt houden bij het hoofdstation net ten Noorden van Nickelodeonland. Het verzonken station is bereikbaar via een houten brug over de spoorwegen. Een halte aan de voormalige zuidingang van het park wordt enkel nog bediend op aanvraag van Hotelgasten. Het traject kruist meerdere attracties en biedt mooie kansen om de collectie historische achtbanen een keer van een andere hoek te zien.

THEMA
De parktrein opende als een miniatuurvoorstelling van het technologische vernuft dat het spoorbedrijf omvatte: ze verwees dus waar mogelijk naar de realiteit. De 4472-locomotief was een schaalmodel van de Flying Scotsman die in 1923 werd geïntroduceerd op het nieuw gevormde LNER London and North Eastern Railway. Dit type locomotief zou in veelvoud geproduceerd worden en gedurende enige tijd het stokpaard van de spoorwegmaatschappij zijn. Voor de andere locomotief stond een Baltische variant model, met een 4-6-2 wielverdeling. Het design van de later toegevoegde derde locomotief weerspiegelde dat van de Pacific Express. Vlak na het station voegde het park een decoratief seinhuisje toe.

GESCHIEDENIS
Blackpool Pleasure Beach opende deze miniatuurspoorweg in 1933. De twee locomotieven uit de Hudswell & Clarck Co-fabriek werden vernoemd naar de dochters van Leonard Thompson, de (aangetrouwde) eigenaar van het park Mary Louise en Carol Jean. Het hoofdstation werd vernield door een brand in 1934, waarbij ook de treinen beschadigd raakten. Joseph Emberton ontwierp en bouwde een nieuw station, dat in 1935 opende. Het park herstelde de locomotieven van brandschade en nam ook een derde locomotief in gebruik. Die zou zou oorspronkelijk William Geoffrey gaan heten zoals de zoon van de parkeigenaar, maar werd ter ere van koninklijk bezoek aan de treinfabriek The Princess Royal gedoopt.
In 1970 verving Pleasure Beach het modernistische station van Emberton door een versie met een meer Victoriaanse uitstraling die ook gebruikelijk waren bij haltes van spoorwegmaatschappijLondon, Midland and Scottish Railway (LMS) waar het vroegere LNER in was opgegaan. Het spoornetwerk van Pleasure Beach beschikt sinds 1982 ook over een onderhoudslocomotief met de naam Barbie. In 2004 werd The Princess Royal alsnog hernoemd naar Geoffrey Thompson.
De afbraak van de oude Log Flume en de bouw van Infusion impliceerde een kleine verschuiving van de westwaartse verschuiving van de spoorweg

WETENSWAARDIGHEDEN

• De parktrein wisselde van rijrichting. Onderweg wijst de inrichting van sommige scènes hierop met verschillende beelden die met hun rug naar de naderende trein georiënteerd zijn.


• Het park stelt de oude dieselmotoren van de locomotieven tentoon in het hoofdstation.


• Het park had oorspronkelijk verschillende transportattracties die grote delen van het park omvatte. Cable Way verbond Noord en Zuid van 1960-2000. De Monorail was werkzaam tussen 1966.


• Er was al eerder een miniatuurspoorweg operationeel in Blackpool Pleasure Beach. Een voorganger spoorde van 1905-1909 over het strand, ter hoogte van de huidige schaatsshowarena, met een locomotief die Little Giant heette. Die trein heeft naar verluid later nog in Lightwater Valley rondgereden.


• Naast Big Dipper reed de parktrein vroeger op een replica van Forth Bridge, een 19e eeuwse spoorwegbrug die de oevers van de Schotse Forth-rivier met elkaar verbindt op de plaats waar ze in een breed uitwaaierend estuarium uitmondt in de Noordzee. Die brug werd afgebroken toen het spoor verschoven werd voor de constructie van Infusion.