De kleine zeemermin is sinds 1970 in het sprookjesbos te vinden, maar het muurtje erachter en de fontein zijn waren al in 1954 in het sprookjesbos te vinden, als "de magische liefdesbron". Hoewel dit één van de minder uitgewerkte sprookjes in het park is, heeft de ontwerper Anton Pieck ook hier pracht werk geleverd qua details.
Het volledige sprookje:

Er was eens een zeemeerminkoning die woonde op de bodem van de zee. Zijn vrouw was overleden, maar hij had zes prachtige zeemeermindochters. Het jongste prinsesje was het mooist en ze kon prachtig zingen. Deze kleine zeemeermin droomde ervan bij de mensen te zijn. ‘Pas als een zeemeermin vijftien jaar is,’ zo zei oma, ‘mag ze er een kijkje gaan nemen.’
Uiteindelijk werd de kleine zeemeermin vijftien jaar en mocht ze boven water kijken. Er kwam een groot zeilschip voorbij gevaren. De kleine zeemeermin zwom er naartoe en hoorde stemmen. Het was feest aan boord, want een jonge prins vierde zijn verjaardag. Vanaf het moment dat ze de prins zag, was ze op slag verliefd. Plotseling begon het hard te waaien en stak er een storm op. Door de woeste golven viel de prins in zee. De kleine zeemeermin bracht de prins zo snel mogelijk naar de kust. Toen hoorde ze opnieuw stemmen. Oei… Niemand mocht haar zien. Ze gaf de bewusteloze prins een afscheidskus en dook weer in zee. Daar zag ze hoe een paar jonge vrouwen de prins vonden. Ze was natuurlijk liever zelf bij hem gebleven.

De weken daarna bracht ze treurend door in haar tuin. ‘Ik wou dat ik benen had’, zuchtte de kleine zeemeermin. Ik zou mijn lange zeemeerminleven opgeven voor een kort mensenleven, wanneer ik één dag mens kon zijn.’ In haar hoofd ontstond een plannetje… Die nacht glipte ze het paleis uit en bracht een bezoek aan de zeeheks. ‘Ik weet waar jij voor komt, meisje’, sprak de heks. ‘Jij bent verliefd op de mensenprins! En nu wil je van je staart af, hè? Dat kan! Maar niet voor niets! Het kost je je stem!’ ‘Maar hoe kan ik de prins dan vertellen dat ik van hem hou?’ ‘Dat doe je met je ogen.’ ‘Dan wil ik het’, sprak de kleine zeemeermin. ‘Goed, ik zal het drankje brouwen, maar let op! Zorg ervoor dat de prins ook verliefd op jou wordt. Als hij met een ander trouwt, zul je oplossen in de schuimende golven!’ Niet veel later zat ze op een rotsblok op het strand, vlak voor het paleis van de prins. Daar dronk de kleine zeemeermin het drankje van de heks. Haar staart spleet uiteen en ze kreeg twee mensenbenen. Dat deed behoorlijk pijn en ze zakte bewusteloos in elkaar. ‘Hé, hallo! Word eens wakker!’ Voorzichtig opende het meisje haar ogen en ze keek recht in de ogen van de prins. Ze wilde iets zeggen, maar… ze kon niet meer praten! In de weken daarna werd de prins dol op zijn mooie, kleine schipbreukeling en ze deden samen allerlei leuke dingen. ‘Het is jammer dat je niet kunt praten,’ zei de prins, ‘maar je danst als een eh…een dolfijn! Niemand beweegt zich soepeler dan jij.’

Groot was het verdriet van de kleine zeemeermin dan ook toen ze hoorde dat haar prins ging trouwen met de prinses van het buurland. Er werd een groot schip versierd, want de Koninklijke bruiloft zou op zee plaatsvinden.‘Ik wil graag dat je meegaat, want weet je, als ik niet met een prinses moest trouwen, zou ik met jou trouwen’, zei de prins tegen de kleine zeemeermin. Op de nacht voor de bruiloft, toen iedereen sliep, stond ze op en liep naar de reling van het schip. Toen ze een verdrietig lied zong, doken haar vijf zussen een voor een op uit de golven . ‘Zusje!’ riep de oudste. ‘We zijn bij de zeeheks geweest en hebben haar gesmeekt je leven te sparen. Zij heeft ons deze dolk gegeven. Voordat de zon opkomt, moet je met deze dolk het hart van de prins doorboren. Dan zal onmiddellijk je vissenstaart weer aangroeien. Je kunt dan weer bij ons zijn en nog honderden jaren leven!’ Maar de kleine zeemeermin schudde haar hoofd. Nooit zou ze zoiets gemeens kunnen doen. Ze hield van de prins. Ze gooide de dolk in de golven. Een hoge golf kwam tot aan de reling van het schip en nam de kleine zeemeermin mee. Als schuim op de golven zou ze nog duizenden jaren kunnen zien hoe prachtig rood de zon de hemel kleurt wanneer zij opkomt en ondergaat in de zee…