Expedition G-Force is een hypercoaster van Intamin. Deze megacoaster, zoals Intamin hem noemt, werd gebouwd, naar aanleiding van de 30e verjaardag van het park.

RITVERLOOP
Wel een vernieuwend kabelsysteem trekt de trein op een hoogte van 53m. Daar aangekomen heb je nauwelijks tijd om van het panoramisch zicht te genieten, want dit monstertje werpt zich naar beneden in een schroef, en met een helling van 82.5°. Ach wat zijn cijfers. Na de intense eerste afdaling is het tijd om te voelen wat Airtime betekent in een steel coaster. Wel onbeschrijfelijk. De tweede hill is een bangelijk moment, waarbij de beugel stevig wordt uitgetest door de g-krachten. Dan wordt het tijd voor een bocht. Niet zomaar eentje. De 'banking' bedraagt zo'n 110°, schat ik. Werkelijk subliem. Je raast weer verder tussen de bomen, en over de rapid river, met enkele bochtjes om u tegen te zeggen. Vooral de rechts-links combinatie die ertussen zit, doet zowat aan een zero-G-roll van B&M denken, waarbij je dat 'flip-over'-gevoel krijgt.
Dan komen de laatste bunny hups, die er van buitenaf flauw uitzien, maar die ook weer de nodige Airtime leveren.
En dan is het helaas tijd om in de remmen te gaan, vooraleer het station te bereiken.
Tijdens het traject is 1 trim-brake te merken, maar die werd uitgeschakeld, om de mensen ten volle van Expedition Ge-Force te laten genieten. Ondanks de actie en sensatie, is dit een zeer comfortabele rit. Je wordt misschien wel vrij vast gemaakt (beugel), maar dat is geen belemmering voor al dat fijne!

Ook leuk bedacht is dat men tijdens het aanschuiven kan kiezen om vooraan plaats te nemen, of een plaatsje in de rest van de trein. Tip: indien je vroeg bent, kies vooraan. Hoe later op de dag, hoe langer dat het daar aanschuiven is. Probeer zeker ook eens een ritje in het achterste wagentje.

WETENSWAARDIGHEID

• Richard Rodriguez vestigde meerdere records op de attractie. In 2003 heroverde hij zijn titel nadat Japanners het record van hem hadden afgenomen onder de nieuwe regels die Guinness voor achtbaanmarathons invoerde. Voortaan was er slechts een pauze van een kwartier toegelaten elke acht uur wat ervoor zorgde dat eerdere records die de Amerikaan in deze discipline had gevestigd vervielen. Rodriguez bleef uiteindelijk 49 dagen coasteren. Overdag was dat op Expedition GeForce, des nachts ruilde hij die in voor de 'rustigere' Superwirbel.
  In 2002 bleef hij 104 dagen rondjes rijden, maar toen werkte hij met periodes van tien uur per dag. Op dag 95 volgde een tandartsbezoek nadat een van zijn kiezen het begeven had. In totaal maakte Richard 22 240 rondjes in die periode, wat afgerond neerkomt op 30 000 km. De man haalde gelijkaardige ongein uit op Big Dipper en Big One in het Engelse Blackpool Pleasure Beach.